- қолшығыр
- зат. қ. ө н е р. Қолмен бұрап, бір нәрсені тесетін ұста құралы. Шын мәнінде, ағаш бәрбімен (дрель), қ о л ш ы ғ ы р м е н (коловорот), тышуырмен (бурав), бұрғымен (сверло) тесіледі (Д.Шоқпарұлы: Қаз. әдеб., 22.06.1984, 14).
Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі – Алматы: Мемлекеттік тілді дамыту институты. Б.Қалиев.. 2014.